جملاتي زيبا از دکترشريعتي

جملاتي زيبا از دکتر شريعتي

مي خواستم زندگي کنم ، راهم را بستند
ستايش کردم ، گفتند خرافات است
عاشق شدم ، گفتند دروغ است
گريستم ، گفتند بهانه است
خنديدم ، گفتند ديوانه است
دنيا را نگه داريد ، مي خواهم پياده شوم !

***********************

زنده بودن را به بيداري بگذرانيم که سالها به اجبار خواهيم خفت

***********************

در عجبم از مردمي که خود زير شلاق ظلم و ستم زندگي مي کنند و بر حسيني مي گريند که آزادانه زيست و آزادانه مرد.
***********************

انسان مجبور نيست حقايق را بگويد ولي مجبور است چيزي را که مي گويد

حقيقت داشته باشد
***********************

"خدايا چگونه زندگي کردن را به من بياموز چگونه مردن را خود خواهم آموخت

***********************

"تهمت و دروغ"را دشمن سفارش ميدهد و منافق ميسازد و عوام فريب پخش ميکند

و عامي آن را ميپذيرد
***********************

خدايا شهرت مني را که ميخواهم باشم قرباني مني را که: ميخواهند باشم نکن . ***********************

"زماني مصاحبه گري از معلم صداقت و صميميت دکتر علي شريعتي پرسيد :
به نظر شما چه لباسي را به زن امروز بپوشانيم ؟
دکتر علي شريعتي در جواب گفتند : نميخواهد لباسي بدوزيد و بر تن زن امروز نمائيد .

فکر زن را اصلاح کنيد او خود تصميم ميگيرد که چه لباسي برازنده اوست"

***********************

انسان به اندازه اي که به مرحله انسان بودن نزديک مي شود ،

احساس تنهايي بيشتري مي کند.
***********************

انسان عبارت است از يک ترديد. يک نوسان دائمي. هر کسي يک سراسيمگي بلاتکليف است. ***********************

خداوندا من با تمام کوچکی ام, يک چيز از تو بيشتر دارم و آن هم خدايي است

که من دارم و تو نداري
***********************

هر کس بد ما به خلق گويد

ما چهره به دل نمي خراشيم

ما خوبي او به خلق گوييـم

تا هر دو دروغ گفته باشيـم !
***********************

خدايا هر که را عقل دادي ، چه ندادي؟ و هر که را عقل ندادي ، چه دادي؟؟؟
***********************